W badaniu przeprowadzonym na zlecenie Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej trzydzieści procent - czyli ponad dziewięć milionów - dorosłych Polaków potwierdziło, że było sprawcami przemocy w rodzinie. Siedemnaście procent skrzywdziło bliskich kilka razy, a trzy procent wielokrotnie. Mężczyźni katują żony i dzieci. Bici synowie dorastają i znęcają się nad swoimi partnerkami i dziećmi. Krzywdzone dziewczynki wpadają w szpony toksycznych mężów. Dorosłe dzieci dręczą zniedołężniałych rodziców. Silniejsi terroryzują słabszych, zdrowi niepełnosprawnych, ci, którzy mają władzę, kontrolują i ranią swoich podopiecznych. Przez nasze domy płynie rzeka agresji, bólu, cierpienia i nienawiści. Oficjalne statystyki to wierzchołek góry lodowej. "Napisałem tę książkę, by pokazać, co kryje się pod spodem - jak wygląda prawdziwe oblicze przemocy domowej." Jacek Hołub.

Co jakiś czas zdarza się, że jest mi dane czytać książki które mieszają mi w głowie, weryfikują moje przekonania i sprawiają że "milknę". Książka "córki mordercy" jest właśnie książką z tej półki. Książkę napisała kobieta, która zna ten problem od podszewki. Jest terapeutką rodzin zajmując się przemocą w rodzinie. Historia, którą nam przedstawia Meyers nie jest ckliwa, zmyślona, ani pozbawiona okrucieństwa. Pisarka doskonale bazuje na emocjach, na uczuciach. Mało tego. Opowiedziana historia została przeżyta przez autorkę. Mała Lulu wpuszcza do domu ojca, który jest w stanie wskazującym na pokaźne spożycie alkoholu. Między rodzicami dochodzi do kłótni, w wyniku której matka ginie zasztyletowana przez ojca. Książka jest opowieścią na różnych poziomach wiekowych i psychofizycznych dziewczynek, które coraz bardziej się od siebie oddalają i mają zupełnie odmienne spojrzenia na wiele spraw. To trudna historia o walce z przeszłości, o walce o przyszłość. Pięknie opowiedziana, bez zbędnych wulgaryzmów. Uważam, że to doskonały materiał dla studentów psychologii i resocjalizacji. Autorka doskonale uchwyciła zmiany osobowościowe i nakreśliła rysy psychologiczne, których nie powstydziłby się zawodowy psycholog. Serdecznie polecam każdemu. Naprawdę warto.

Córki mordercy" to nie jest łatwa i lekka książka umilająca popołudnie, to niezła powieść psychologiczna. Autorka pisząc ją opierała się na własnych doświadczeniach, dlatego historia jest bardzo prawdziwa i mocna w odbiorze. Na początku poznajemy dwie siostrzyczki, małą Merry i jej starszą siostrę Lulu (Louise). Dziewczynki mieszkają z matką, która jest w separacji z ich ojcem. Lulu jest bardzo odpowiedzialną dziewczynką, pomimo swoich 10 lat, to ona opiekuje się siostrą i matką. Dziewczynki mają zakaz wpuszczania do mieszkania ojca. Pewnego dnia Lulu łamie zakaz i wpuszcza ojca do mieszkania, a konsekwencje tego będą ją dręczyć przez całe życie. Podczas tej wizyty staje się straszna rzecz - ojciec dziewczynek zabija nożem ich matkę i ciężko rani Merry. Trafia do więzienia, a dziewczynki do babci (matki ich mamy). Lulu całkowicie odcina się od ojca, natomiast mała Merry, pomimo odniesionych ran, tęskni za ojcem. Po wyjściu ze szpitala Merry z babcią (matką ojca) systematycznie odwiedza tatę w więzieniu. Babcia umiera, a dziewczynki trafiają do domu dla sierot. Czeka je tam niełatwe życie, w takim miejscu wygrywają silniejsi, a one przecież są "córkami mordercy". Po jakimś czasie dziewczynkami zainteresowała się jedna z pracownic domu dla sierot, pani Cohen i wzięła je na wychowanie. Dziewczynki z całych sił starają się zadowolić opiekunów, jednak Lulu nigdy ich nie pokochała i nie potrafiła otworzyć się ani im zaufać. Trauma, jaką przeżyła sprawiła, że w życiu liczy tylko na siebie i opiekuje się siostrą. Po latach obie dziewczynki dorosły, zdobyły dobre wykształcenie i zawód. Lulu jest lekarzem, a Merry, kuratorem sądowym. Merry nadal odwiedza ojca, jednak ogarnia ją przerażenie, kiedy dowiaduje się, że zostanie on przedterminowo zwolniony z więzienia. Jak to wpłynie na życie sióstr? Powieść jest świetnie napisana - czyta się ją z zapartym tchem. Autorka przedstawiła zmiany w psychice dzieci, które po ciężkich przeżyciach, przez całe życie noszą ten ciężar w sobie. Ich decyzje i zachowania są uwarunkowane zdarzeniami z dzieciństwa. Mają inny system wartości, inaczej podejmują decyzję i postrzegają ludzi. Zabójstwo matki na zawsze pozostaje w ich sercach i umysłach, nie mają zapewnionej pomocy psychologów, muszą sobie radzić same. Siostry są bardzo różne i odbija się to na ich decyzjach i sposobie życia. Poukładana i zapobiegawcza Lulu i idąca pod prąd Merry. Powieść wstrząsa czytelnikiem i trafia w najdalsze zakątki duszy, wzrusza i przeraża. Wywołuje mnóstwo emocji i pozostaje w pamięci. To nie jest książka, którą można po skończeniu czytania odłożyć i zapomnieć... Oceń recenzję. Czy jest przydatna?: przydatna nieprzydatna

Wrocław, lato 2018 roku. W śmietniku w centrum miasta znaleziono zwłoki noworodka. Śledztwo prowadzi wydział zabójstw komendy wojewódzkiej. Policjanci sprawdzają różne tropy i ustalają przyczyny śmierci – z tak przerażającą zbrodnią nie mieli dotychczas do czynienia. Czy to matka podjęła decyzję o zabiciu własnego dziecka? Czy strach usprawiedliwia zbrodnię? Jak daleko może posunąć się zdesperowana kobieta?

Thriller psychologiczny na miarę największych światowych bestsellerów! Rok po ucieczce od męża Kasandra Reimann prowadzi spokojne, ustatkowane życie za granicą. Jest przekonana, że udało jej się zostawić wszystko za sobą - także konsekwencje tego, co zrobiła, by ratować siebie i dziecko. Do czasu. Pewnego dnia jej syn nie wraca do domu po wizycie u kolegi, a jedyny ślad prowadzi do Opola.

Pierwszy polski thriller psychologiczny na miarę największych światowych bestsellerów! Gdybym oświadczył jej się chwilę wcześniej, nigdy by do tego nie doszło. Nie napadnięto by nas, ja nie trafiłbym do szpitala, a ona nie zniknęłaby na zawsze z mojego życia. Dziesięć lat po zaginięciu narzeczonej, Damian Werner jest pewien, że nigdy więcej jej nie zobaczy. Pewnego dnia trafia jednak niespodziewanie na ślad ukochanej - ktoś zamieszcza jej zdjęcie na jednym z profili spotted, szukając dziewczyny. Werner jest gotów przyjąć, że to przypadkowe podobieństwo, spotter wgrywa jednak drugie zdjęcie. Zdjęcie, które zrobił jej sam Werner na kilka dni przed zaginięciem - i którego nikomu od tamtej pory nie pokazał. Kto szuka dziewczyny? I czy to naprawdę ona pojawiła się po dziesięciu latach? Damian znał swoją narzeczoną od dziecka, spędzali ze sobą każdą chwilę. Szukając odpowiedzi na kolejne pytania, odkrywa jednak, że nie wiedział o niej wszystkiego...

Przez cztery lata miał absolutną władzę nad jej ciałem i psychiką. Przetrwała, bo strach o własne życie był jednak silniejszy. Morgane i Yassine są Francuzami arabskiego pochodzenia. Krótko byli szczęśliwi. Kiedy przyszła niechciana ciąża, zaczął się dramat. Pobił ją po raz pierwszy… Potem coraz częstsze bicie stało się potwornym rytuałem: Mija godzina, od kiedy zaczęło się odliczanie. Spieszę się, żeby zdążyć wszystko wyprasować. Potem będę za bardzo obolała. Pół godziny! Jeszcze boli mnie głowa po wczorajszym biciu. Dziesięć minut! Biorę synka na ręce i idę położyć go spać. Nie chcę, żeby moje dziecko czuło, że się boję. Yassine włączył muzykę, żeby zagłuszyć hałas. - Chodź tutaj! - Trzy kroki. Ręce wzdłuż ciała! Mam wrażenie, że moje serce za chwilę eksploduje. Jedno uderzenie w twarz, drugie, potem ciosy pięścią. Kiedy upadam, zaczyna mnie kopać. - Błagam cię, przestań! - Zwinięta w kłębek próbuję osłaniać się, jak potrafię… Przez cztery lata miał absolutną władzę nad jej ciałem i psychiką. Przetrwała, bo strach o własne życie był jednak silniejszy. Odważyła się zadzwonić na policję, uciekła, ukrywała się. Teraz próbuje ułożyć sobie życie od nowa…

Ewelina Ślotała odczarowuje mit życia ludzi z pierwszych stron gazet i list najbogatszych Polaków. Szczerze i bezlitośnie obnaża mechanizmy członków tej hermetycznej grupy, w której blichtr, gigantyczne pieniądze i pozycja kamuflują codzienność pełną uzależnień, przemocy, zdrad i ludzkich tragedii.